دلیل اینکه اغلب اوقات تنبلی چشم در کودکان پیش از تست چشم مشخص نمیشود، همین موضوع است. اغلب مردم، تنبلی چشم را، با دوبینی که باعث انحرافات چشمی میشود؛ اشتباه میگیرند. به دلیل اختلال دید چشم تنبل، در آینده دیگر عیوب انکساری (دوربینی، نزدیک بینی، یا آستیگماتیسم)، انحراف چشم (لوچی یا استرابیسم)، یا عدم شفافیت مسیر بینایی (ناشی از عواملی نظیر آب مروارید، کدورت قرنیه، یا افتادگی پلک) هم اغلب رخ میدهد. یک برنامه ویژنتراپی به منظور تعدیل کردن دید در دو چشم، بالابردن هماهنگی بین دو چشم و ترمیم سیگنالهای بینایی. یک بیمار با مشکل آمبلیوپی ( تنبلی چشم ) عدم تقارن بالایی بین بینایی دو چشم دارد و همین باعث می شود دید یک چشم به خاطر عدم استفاده کاهش پیدا کند. اگر متوجه شدید تمرکز کودکتان هنگام خواندن یا دیگر وظایف بصری کاهش پیدا می کند ممکن است مشکل تنبلی چشم باشد. علائم آب مروارید ممکن است شامل دید تیره، تاریک یا مه آلود، کاهش دید شبانه، نیاز به نور بیشتر برای مطالعه، حساسیت به نور و تابش خیره کننده، دیدن هالهای در اطراف نور، تغییر مکرر در شماره عینک، دید دوبینی در یک چشم، محو شدن رنگها و نزدیکبینی در افراد مسن میشود.
هنگامی که سیستم دید دو چشمی به درستی کار نمیکند، چه اتفاقی میافتد؟ به همین دلیل، آکنه و در برخی موارد گلمژه ظاهر میشود. تخلیه گلمژه با بیحسی موضعی با بهره گیری از قطره بیحسکننده انجام میشود و گلمژه از سمت پشت پلک تخلیه می شود. برای این کار پلک چشم به صورت موضعی بی حس شده و گیره ای بر روی گل مژه شالازیون قرار می دهند. در چنین وضعیتی، آنتی بیوتیک های موضعی (پمادهای چشمی یا قطره ها) برای درمان چشمی تجویز خواهد شد. در روش فیکو پس از یک هفته و در روش خارج کپسولی تا دو هفته پس از عمل جراحی، نماز را نشسته به جای آورید تا فشار داخل چشم بالا نرود. در واقع امبلیوپی یک مشکل رشد در اتصال عصبی چشم به مغز است و نه مشکلی مربوط به خود چشم. چشم دچار اختلال بینایی (امبلیوپی) دیگر تصاویر واضح دریافت نمیکند؛ به مغز دادههای روشنی نمیرسد و در نهایت مغز شروع به نادیده گرفتن چشم آسیب دیده میکند. اگرچه دلایل این موضوع روشن نیست، مغز تصاویر برآمده از سوی چشم آسیب دیده را سرکوب میکند. چاو میگوید: یکی از دلایل اساسی اینکه چرا افراد مبتلا به تنبلی چشم دچار ضعف بینایی هستند به چگونگی سرکوب کردن چشم ضعیفتر توسط مغز بر میگردد.
این بیماری قابل درمان است، چرا که مغز دارای قابلیت “پلاستیسیتی” (انعطاف و شکلپذیری) است. بستن یک چشم هنگامی که بیرون زیر نور خورشید است، نگاه کردن به دوردست و یا مرتبا تنگ کردن چشم ها می تواند از نشانه های آمبلیوپی باشد. مسئله اینجاست که یک چشم دید کافی ندارد. وادار کردن چشم تنبل به کار، با بستن دید چشم دیگر توسط لنزهای مخصوص، چشمبند و یا قطرههای چشمی. اصطلاح تنبلی چشم اصطلاح درستی نیست زیرا چشم مورد بحث تنبل نیست. هر چیزی که بینایی را در هر یک از چشمها در دوران رشد کودک دچار محدودیت کند پتانسیل ایجاد چشم تنبل را دارد. در درمان تنبلی چشم دو رویکرد مطرح است: درمان مشکل زیربنایی چشم، به کار گرفتن چشم آسیب دیده به شکلی که میزان بینایی آن بهبود یابد. چشم دیگر برای مقابله با مشکل آماده میشود، آنقدر که در نتیجه چشم آسیب دیده رنجور خواهد شد. بسیار اهمیت دارد در صورت مشاهده این علائم سریعاً به پزشک عمومی یا متخصص چشم مراجعه کنید. بنابراین مادران باردار باید به این نکته توجه داشته باشند. در بیماری تنبلی چشم، یک چشم و یا هر دوی آنها دید واضح و کافی را ندارد؛ حتی عینکهای طبی نیز قادر به برطرف کردن این مشکل نیستند.
علت این نام گذاری ریشه در این باور دارد که یکی از چشم ها میبایست وظیفه تامین دید هر دو چشم را بر دوش بکشد. در برخی موارد، قطره چشم را می توان برای تاری دید در چشم قوی استفاده کرد. اگر انحراف متناوب بود می توان با عینک و ورزش درمانی مشکل را به مرور حل کرد. پلک هایتان را با صابون ملایم و شامپو بشویید. علائم ناشی از گلزدگی پلک خارجی میتواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. در حالت عادی، مغز 2 تصویر از زوایای متفاوت دریافت میکند و به منظور تشکیل یک تصویر 3بعدی، آنها را با هم ترکیب مینماید. وقتی بیماری دچار امبلیوپی باشد، مغز بر یکی از چشمها بیش از دیگری تمرکز میکند، که این در نهایت به “تنبلی” چشم منجر میشود. در سطح ایالات متحد آمریکا تقریباً 2 درصد کودکان دچار امبلیوپی هستند و این اختلال علت غالب در موارد کوری کامل یا نسبی در یک چشم (کوری مونوکولار) در آمریکا است. کودک دچار تنبلی چشم نخواهد توانست تا بر یکی از چشمهایش به طور کامل تمرکز کند. اگر چشم مزبور به طور کامل تحریک نشود، سلولهای عصبی مسؤول بینایی به طور کامل رشد نمیکنند. علایم تنبلی چشم میتواند شامل موارد زیر باشد: تاری دید، دوبینی، بینایی با درک بصری سطحی، به نظر نمیرسد که دو چشم با همدیگر عمل میکنند، یک چشم دچار چرخش (انحراف) میشود (به سمت بالا، پایین، بیرون، داخل).